| Descrizione |
|
Locus
| 1r-165r |
|
Autore
| Aristoteles, 384-322 a.C. |
|
Altro nome
| Bruni, Leonardo, 1369-1444, traduttore |
|
Altro nome
| Grosseteste, Robertus, vesc. di Lincoln, c. 1168-1253, traduttore |
|
Titolo supplito
| Aristotelis Ethicorum ad Nicomachum libri X, Leonardo Bruno Aretino interprete, initio primi libri tamen, ut videtur, excepto, cum codex textum Latinum secundum translationem <Roberti Grosseteste Lincolniensis> exhibeat. |
|
Titolo uniforme
| Ethica Nicomachea (Aristoteles, 384-322 a.C.). Latino |
|
Incipit testo
| Omnis ars et omnis doctrina similiter et actus et electio bonum quodam appetere videtur. Et ideo bene enuntiaverunt bonum quod omnia appetunt |
|
Incipit
| (commentarium): Iste est liber ethycorum Aristotelis sic intitulatus ab ethos grece quod est mos latine et ycos scientia, quasi scientia de moribus. Dividitur autem liber iste in X libros ut patebit in processu. Primus liber est de fine omnium operabilium qui dicitur felicitas, et dividitur in quinque tractatus. In quorum primo declaratur questio an sit felicitas seu an est finis ultimus actuum humanorum. In 2° solvitur principaliter questio quid est felicitas. In 3° solvuntur due questiones, scilicet a quo est felicitas et cuius est felicitas. In 4° solvitur questio quando est felicitas utrum ante mortem vel in morte vel post mortem. In 5° solvuntur due questiones scilicet quale bonum sit felicitas et in qua parte anime sit felicitas. Secundus incipit ibi. |
|
Explicit testo
| His enim visis forte magis intelligemus quis rei publice status sit optimus et quomodo unaqueque res publica constituta sit et quibus legibus et moribus. Soli deo laus et gloria |
|
Nota
| Inter lineas ac praesertim in marginibus ff. 1r-117r (= ab initio libri I usque ad medium libr. VII) atque ff. 128r-165r (lib. VII-X) multae leguntur glossae ab ipso librario ad modum commentarii exscriptae. Quod commentarium probabiliter post saec. XIV med. compositum videtur: interdum vero inter alios Thomas Aquinas (cfr f. 18r), Albertus Magnus (cfr f. 27r), Robertus Grosseteste episcopus Lincolniensis (cfr ff. 44r, 109r) atque Gualterus Burlaeus, qui saec. XIV med. mortuus est (cfr ff. 18r, 109r), citantur. |
|
Nota di bibliografia
| Aristoteles Latinus, Codices, Supplementa altera, ed. L. Minio-Paluello, Bruges-Paris, 1961, p. 35.
Argentorati, 1469 (Hain, num. 1762; Gesamtkatalog der Wiegendrucke, num. 2367), Romae 1473 (Hain, num. 1746; Gesamtkatalog der Wiegendrucke, num. 2368) atque edit. Venetiis 1489 (Hain, num. 1661, Gesamtkatalog der Wiegendrucke, num. 2339). |
digitalizzati