|
General note
| Consequitur (ff.2v-10v) "epistola", ubi luculentissime disseritur de versionibus graecis, scil. "sapientium hebraorum LXXII", Aquilae, Symmachi, Theodotionis duarumque posteriorum, de textibus syriacis, copticis et arabicis, necnon de origine et causis lectionum variarum, quae in illis versionibus occurrunt, de litteris יהןה, quas tetragrammaton vulgo vocant, de apparatu critico Hebraeorum masorae deque Origenis operibus ad textum biblicum spectantibus. Cuius epistolae partem gravissimam ab Eduardo Pococke translatem reperies in "Historia Aristeae de LXX interpretibus", Oxoniae, 1692, p. 131-140. Fragmentum e cod. Laudiano 243 arabice dedit Eberhardus Nestle, "Zeitschrift der deutschen morgenländischen Gesellschaft", t. 32 (1878), pp. 470 sq. Auctor et interpres, al-Ḥāriṭ (Arethas), de quo ipso cuiusque aetate I. H. Hottinger, "Thesaurus philologicus", Tiguri, 1649, pp. 274-276, Steph. Evodius Assemani, "Bibl. Mediceae codicum mss. orientalum catalogus", Florientiae, 1742, p.61, Angelus Mai, "Scriptorum veterum nova collectio", t. IV, p.2, multique alii fallebantur, ex urbe Ḥarrān Mesopotamiae ortus est, ut tradit Abū'l-Barakāt in "Lampade tenebrarum", cap. VI, et ante saeculum XIII exiens floruisse videtur ex aetate huius codicis. |
manuscripts