General note
| Apographon codicis nostri est cod. Palat. gr. 76, ff. l-85v: cuius librarius, folii unius post f. 155 in antigrapho deperditi minime conscius, a vv. γνώ καὶ μὴ ad vv. ταῦτα τίς ἱκαvὸς (Vat. gr. 607, f. 25, lin. 6 a. ί.) transiluit ac post 13 lineas deficit f. 85v in vv. ὑπέκρυψε λεπτοτέρας (Vat. gr. 607, f. 25v, lin. 3); Unde
eruitur codicem nostrum partem saltem folii hodie avulsi tunc servasse. |
Bibliography
| Th. Schermann, Die Geschichte der dogmatischen Florilegien [Texte u. Unters., XXVIII, l], Leipzig 1904, p. 12, necnon I. Jugie, Démétrius Cydonès et la théologie latine etc., in Échos d'Orient, t. 27 (1928), p. 396, n. 4.
M. Rackl, Die griechischen Augustinusuebersetzungen, in Miscellanea Francesco Ehrle, t. I [ Studi e Testi, 37], Roma 1924, pp. 23- 25, qui codicem nostrum memorat p. 23. |